فرار دسته‌جمعی | طوفان الاقصی
آیه‌ی ۲ سوره مبارکه‌ی حشر به ماجرای اخراج بنی نضیر از مدینه اشاره دارد. قبیله‌ای از یهود که ابتدا با پیامبر پیمان بستند که با مسلمین نجنگند؛ اما بعد از شکست در بدر به سمت کافران متمایل شدند و با آنها بر علیه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هم پیمان شدند و دسیسه‌چینی کردند؛ پیامبر هم با لشکر اسلام قلعه‌ی آنان را محاصره کردند و در نهایت مجبور شدند بدون همراه بردن اموالشان از مدینه خارج شوند و خانه‌هایشان را رها کنند که برای اینکه سالم به دست مسلمین نیفتد به دست خود آنان را خراب کردند.
قرآن کریم در این باره می‌فرماید:
اوست آن که کافران اهل کتاب (بنى نضیر) را براى نخستین تبعید دسته جمعى از خانه‌هایشان بیرون راند. شما گمان نمى‌کردید که [به این آسانى] بیرون روند، و خودشان هم مى‌پنداشتند که قلعه‌هایشان نگهدارشان از [خشم] خداست، اما خدا از آن جایى که تصور نمى‌کردند بر آنها درآمد و در دل‌هایشان وحشت افکند، چندان که به دست خود و به دست مؤمنان خانه‌هاى خود را ویران مى‌کردند پس عبرت بگیرید اى صاحبان بصیرت!
اما نکته اینجاست که قرآن کریم از این اتفاق تحت عنوان نخستین اخراج دسته جمعی کافران اهل کتاب نام می‌برد؛ یعنی این تنها اخراج دسته جمعی یهودیان ضد اسلام (صهیونیست‌های امروز) از سرزمین‌های اسلامی نخواهد بود و به عبارتی می‌توان نتیجه گرفت که این آیه آینه‌ای از سرنوشت پیروان همان خط؛ یعنی صهیونیست‌ها را نیز به ما نشان می‌دهد؛ کسانی که همان خط را ادامه داده‌اند و به همان سرنوشت دچار خواهند شد تا ریشه‌ی این درخت فاسد خشک شود و این غده‌ی سرطانی به طور کامل ریشه کن شود…ان‌شاءالله.
و سیعلم الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون
